Doğduğumdan beri çevremde zorunluluktan olan, atsam geri gelen ,satsam yarabbi şükür diyen akrabalar bence kesinlikle nefret etmemiz ve sabrımızı zorlamamız için Allah tarafından bize gönderilen bir avuç aciz insanlar.Halk dilinde bunlara 'akraba' dense de ben ''akbaba'' demeyi tercih ediyorum .Bu yazdıklarımı okurken bu kız nasıl bir kız , içinde insan sevgisi yok diye düşünmeyin sakın.Benim akrabalarımdan çok sevdiğim arkadaşlarım var. Birşeylerimi anlattığım zaman; beni yargılamadan dinleyen , yanlarında kendimi güvende hissetiğim ,bir sır verirken acaba başka birisine söyler mi ? Annem babam duyar mı ? diye düşünmediğim .Eğer bir gün küssek bile o sırlarımızın aramızda kalacağına emin olduğum arkadaşlar bunlar..Ama akbabalar öylemi açığını kollar, senin ayağını kaydırmak ister.Eğer sana zarar vermek isterse çok güzel hayatının içine sıçarlar sen bu durumda hiçbirşey yapamazsın ağzını açamazsın neden ? Çünkü o akraba ,o senden büyük ,daima ona saygı en önde gelir ,bir gün tüm arkadaşların hayatından eksilse bile onlar son anına kadar yanındadır ! İşte en kötüsüde bu ya onlardan hiç kurtulamamak hayatından ne kadar çıkartmayada çalışsan onlar daima var olan demirbaşlardır.. Aranızda ne geçerse geçsin o olaylar herkes tarafından unutlmaya başlandığında sen onun eline sıkmak , onunla konuşmak zorunda kalıyorsun . Ama arkadaş öylemi ; herzaman şanslı olamazsın tabikide arkadaşlar arasındanda kazık atan çıkar ama sen böyle zamanlarda hiçbir şekilde susmak zorunda kalmazsın .Edersin kavganı dersin diyeceğini . Eğer senin canını acıtırsa sen iki katını yapar rahatlarsın .Ama akraba götüne kazığı soksa da bir süre sonra döner elini sıkmak zorunda kalırsın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder